عفونت کریپتوسپوریدیوم در سگها: علائم، تشخیص، درمان و پیشگیری
کریپتوسپوریدیوز یک بیماری انگلی رودهای است که در اثر ابتلا به انگل تکسلولیکریپتوسپوریدیوم به وجود میآید. این انگل که در سراسر جهان یافت میشود، از طریق مصرف آب یا غذای آلوده وارد بدن سگ میشود و دستگاه گوارش را آلوده میکند. اگرچه بسیاری از سگها بدون بروز علائم دچار این عفونت میشوند، اما تولهسگها و سگهایی با سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر بیشتری برای بروز علائم و عوارض قرار دارند.
در ادامه به بررسی دقیق این بیماری، علائم، روشهای تشخیص، درمان، پیشآگهی و اقدامات پیشگیرانه خواهیم پرداخت.
کریپتوسپوریدیوم چیست؟
کریپتوسپوریدیوم یک انگل میکروسکوپی از نوع پروتوزوآ است که در رودهی حیوانات و انسانها زندگی میکند. این انگل از طریق مدفوع میزبان آلوده به محیط دفع میشود و میتواند برای چندین ماه در محیطهای مرطوب زنده بماند. مقاومت بالای تخمهای آن (اوسیستها) در برابر بسیاری از روشهای ضدعفونی، موجب شیوع گستردهتر آن میشود.
گونههایی از این انگل مانند Cryptosporidium canis، C. parvum و C. hominis بیشترین شیوع را در بین سگها و انسانها دارند. برخی از این گونهها توانایی انتقال میانگونهای دارند، که باعث اهمیت بیشتر جنبهی زئونوز این بیماری میشود.
راههای انتقال
سگها معمولاً از طریق مسیرهای زیر به این انگل آلوده میشوند:
اووسیتیهای انگل پس از ورود به دستگاه گوارش، وارد سلولهای پوششی روده میشوند، در آنجا تکثیر یافته و موجب التهاب و اختلال در جذب مواد مغذی میگردند که نتیجهی آن اسهال و سایر مشکلات گوارشی است.
علائم عفونت کریپتوسپوریدیوم در سگها
بیشتر سگهای مبتلا هیچ علامتی از خود بروز نمیدهند، اما در مواردی که علائم ظاهر میشوند، معمولاً شامل موارد زیر هستند:
تولهسگها و سگهای دارای نقص ایمنی بیشترین احتمال بروز علائم شدید مانند کمآبی بدن را دارند، که در صورت عدم درمان میتواند خطرناک یا حتی کشنده باشد.
تشخیص عفونت کریپتوسپوریدیوم
تشخیص این انگل به دلیل اندازهی بسیار کوچک آن (زیر میکروسکوپ) دشوار است و نیاز به آزمایشهای تخصصی دارد. اقدامات تشخیصی رایج شامل:
1. شرح حال و معاینهی بالینی
دامپزشک با بررسی سابقهی سفر، تماس با سگهای دیگر یا منابع آب آلوده، به احتمال ابتلا پی میبرد. معاینهی فیزیکی نیز جهت بررسی تب، کمآبی یا علائم گوارشی انجام میشود.
2. آزمایش خون
بررسی شمارش سلولهای سفید و عملکرد ارگانها میتواند به شناسایی وجود التهاب یا عفونت کمک کند.
3. آزمایش مدفوع
در آزمایش مدفوع، با استفاده از رنگآمیزی مخصوص یا تستهای آنتیژنی، وجود انگل کریپتوسپوریدیوم بررسی میشود. گاهی نمونه باید به آزمایشگاههای تخصصی ارسال شود.
4. تصویربرداری (در موارد خاص)
در صورت شک به مشکلات دیگر، تصویربرداری مانند رادیوگرافی شکم برای رد سایر علل انجام میگیرد.
درمان عفونت کریپتوسپوریدیوم
بسیاری از موارد این عفونت در سگهای سالم خودبهخود بهبود مییابند. اما در تولهسگها یا سگهای بیمار ممکن است نیاز به اقدامات درمانی خاص باشد.
درمان حمایتی شامل:
بستریشدن سگ در موارد شدید ممکن است ضروری باشد، بهویژه برای تولهسگهای کمآب یا دارای علائم شدید گوارشی.
روند بهبودی
سگهای سالم در مدت یک تا دو هفته بهبود مییابند و به درمان خاصی نیاز ندارند. با این حال، بهتر است پس از بهبودی، چندین بار آزمایش مدفوع تکرار شود تا از پاکسازی کامل انگل اطمینان حاصل گردد.
در سگهایی با سیستم ایمنی ضعیف یا بیماریهای زمینهای، درمان سریع و دقیق اهمیت بیشتری دارد.
پیشگیری از کریپتوسپوریدیوم در سگها
با توجه به اینکه این انگل به راحتی از محیط منتقل میشود و در برابر بسیاری از مواد ضدعفونی مقاوم است، رعایت اصول بهداشتی نقش مهمی در پیشگیری دارد:
همچنین انجام معاینات دورهای و تستهای انگلشناسی، به ویژه در تولهسگها، اهمیت زیادی دارد.
جنبه زئونوز (قابلیت انتقال به انسان)
یکی از نکات مهم دربارهی کریپتوسپوریدیوز، قابلیت انتقال آن به انسان است. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مانند بیماران سرطانی یا مبتلایان به HIV) بیشتر در معرض خطر هستند.
برای پیشگیری از انتقال به انسان:
جمعبندی
عفونت کریپتوسپوریدیوم در سگها اگرچه رایج است، اما در بیشتر موارد بدون علائم و بیخطر است. با این حال، در تولهسگها و سگهای با نقص ایمنی، میتواند موجب اسهال شدید، کمآبی و نیاز به درمان فوری شود. رعایت بهداشت محیط، استفاده از آب آشامیدنی سالم، پیشگیری از تماس با منابع آلوده و انجام معاینات دورهای از مهمترین روشهای کنترل و پیشگیری از این بیماری هستند.
در صورت بروز علائمی مانند اسهال بیش از ۲۴ ساعت، بیحالی یا بیاشتهایی در سگ، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.
شکیبا باشید ...